Νέα & Εκδηλώσεις

CSR BRIEF – CSR NEWSROOM (03/11/23)



Δημοσιογραφική Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Λεφοπούλου (alexandra.lefopoulou@gmail.com)
Παραγωγή & Τεχνική Υποστήριξη: Μαρίνα Κυβέλου (mk@csrhellas.org)

Οι CEO συνεχίζουν να δίνουν προτεραιότητα στο ESG

Το ESG αναγνωρίζεται ολοένα και περισσότερο από τους CEO ως αναπόσπαστο κομμάτι της εταιρικής τους στρατηγικής που διασφαλίζει ότι η επιχείρησή τους θα παραμείνει ανθεκτική και ότι έχει τη δυνατότητα να επιτύχει μακροπρόθεσμη ανάπτυξη, ακόμη και όταν βρεθεί αντιμέτωπη με τις πολυάριθμες γεωπολιτικές και οικονομικές προκλήσεις.

Η παραπάνω διαπίστωση αποτελεί μέρος της έρευνας που παρουσιάστηκε εχθές, από την KPMG σε κεντρικό ξενοδοχείο με αφορμή την παρουσίαση της 9ης έρευνας CEO Outlook. Η έρευνα περιλαμβάνει για 6η συνεχή φορά ελληνικά ευρήματα σχετικά με την οπτική των Ελλήνων Διευθυνόντων Συμβούλων (CEOs) για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν αναφορικά με επίκαιρα ζητήματα που απασχολούν το σύνολο του επιχειρηματικού κόσμου.

Παρουσιάζοντας την έρευνα, ο Αλκιβιάδης Σιαράβας, Marketing, Communications and Corporate Citizenship Manager της KPMG στην Ελλάδα, δήλωσε μεταξύ άλλων «Για πρώτη φορά βλέπουμε τους CEOs εμφανώς πιο προβληματισμένους για τις νέες προκλήσεις που φέρνει η τεχνολογία και οι επιταγές της εποχής όπως η τεχνητή νοημοσύνη, η ένταξη του ESG, η καθυστέρηση στα θέματα συμπερίληψης, αλλά και οι γεωπολιτικές εξελίξεις που φαίνεται να επιδρούν στα πλάνα των διοικήσεων. Το βέβαιο είναι πως όλοι οι CEOs επιθυμούν και στοχεύουν στην βιώσιμη ανάπτυξη για το άμεσο μέλλον και το καλό των επιχειρήσεων και της κοινωνίας».

Η έρευνα διαπιστώνει ότι παρά την πόλωση που βλέπουμε στη συζήτηση γύρω από το ESG, οι CEOs αναγνωρίζουν ότι παραμένει αναπόσπαστο κομμάτι των επιχειρηματικών λειτουργιών και των εταιρικών στρατηγικών τους, ενώ ακολουθούν μια προσέγγιση που βασίζεται περισσότερο στα αποτελέσματα. Ειδικότερα, περισσότεροι από τα δύο τρίτα (69%) των CEO παγκοσμίως και 60% των Ελλήνων έχουν ενσωματώσει πλήρως το ESG στην επιχείρησή τους ως μέσο για τη δημιουργία αξίας. Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι το 35% των CEO παγκοσμίως και 42% των Ελλήνων υποστηρίζουν ότι έχουν αλλάξει την ορολογία που χρησιμοποιούν όταν αναφέρονται στο ESG τόσο εντός όσο και εκτός της εταιρείας, αποτυπώνοντας μια αλλαγή που έχει συντελεστεί στον διάλογο γύρω από το ESG και σηματοδοτώντας μια τάση για ιεράρχηση των τομέων που έχουν περισσότερο νόημα για τις επιχειρήσεις τους.

Πρόσθετα η έρευνα διαπιστώνει ότι ενώ οι CEOs παγκοσμίως πιστεύουν ότι χρειάζονται ακόμη κάποια χρόνια για να δουν τις επενδύσεις τους στο ESG να αποδίδουν, αναγνωρίζουν τη σημασία που έχει για τους πελάτες τους και το brand τους. Σχεδόν το ένα τέταρτο (24%) των CEOs παγκοσμίως, αλλά μόνο  το 6% των Ελλήνων θεωρεί ότι τα επόμενα τρία χρόνια το ESG θα έχει μεγαλύτερη επίδραση στις σχέσεις με τους πελάτες και ένα επιπλέον 16% σε παγκόσμιο επίπεδο και 30% στην Ελλάδα πιστεύει ότι θα βοηθήσει στην ενίσχυση της φήμης του brand τους.

Η μεγάλη πρόκληση του ελέγχου της σωστής εφαρμογής του ESG παραμένει σημαντική για τους CEO παγκοσμίως  οι οποίοι είναι απόλυτα ενημερωμένοι για τους νέους κανονισμούς και τις μεταβαλλόμενες πολιτικές στα θέματα του ESG. Παρόλα αυτά, σε ποσοστό 71% παγκοσμίως και 29% στην Ελλάδα δηλώνουν ότι η τρέχουσα πρόοδος που έχουν σημειώσει οι οργανισμοί τους στο ESG δεν είναι αρκετά ισχυρή ώστε να ανταπεξέλθει σε πιθανό έλεγχο από τα ενδιαφερόμενα μέρη ή τους μετόχους.

Η πρόοδος της «Ένταξης, Διαφορετικότητας, Ισότητας» στις επιχειρήσεις και ο ρόλος των ανωτέρων επιπέδων ηγεσίας εξακολουθεί να διαμορφώνει κλίμα ανησυχίας. Συγκεκριμένα, ενώ υπάρχει μια ευρεία σύμπνοια σχετικά με τη σημασία της ένταξης, της διαφορετικότητας και της ισότητας (DEI), εξακολουθεί να εκφράζεται ανησυχία για την ταχύτητα με την οποία σημειώνεται η σχετική πρόοδος. Τα δύο τρίτα των CEOs παγκοσμίως (66%) και το 34% των Ελλήνων υποστηρίζουν ότι η πρόοδος στην ένταξη και τη διαφορετικότητα συντελείται με υπερβολικά αργούς ρυθμούς στον επιχειρηματικό κόσμο, ενώ μια ισχυρή πλειοψηφία (72% των CEOs παγκοσμίως και 64% των Ελλήνων) θεωρεί ότι η επίτευξη της διαφορετικότητας στους χώρους εργασίας απαιτεί την πραγματοποίηση αλλαγών στα ανώτερα επίπεδα ηγεσίας.