Οι πολιτικές κατά της βίας και παρενόχλησης μπορούν να αλλάξουν την εταιρική κουλτούρα

Το θέμα των πολιτικών κατά της βίας και παρενόχλησης και της αρνητικής “αφορμής” που αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή εργασιακής κουλτούρας βρέθηκε στο επίκεντρο εκδήλωσης που διοργάνωσε η Επιθεώρηση Εργασίας στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.

«Η θεσμική υποχρέωση για την κατάρτιση πολιτικών πρόληψης, καταπολέμησης και διαχείρισης σχετικών καταγγελιών θα πρέπει να αξιοποιηθεί από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς (εργαζόμενους, εργοδότριες επιχειρήσεις, Επιθεώρηση Εργασίας, πολιτεία, κοινωνικούς εταίρους) ως μοναδική ευκαιρία αλλαγής εργασιακής κουλτούρας» ανέφερε η Γεωργία Βαζάκη, προϊσταμένη του αυτοτελούς τμήματος της Επιθεώρησης Εργασίας για την παρακολούθηση της βίας και παρενόχλησης στην εργασία. «Οι πολιτικές αυτές μπορεί να εντάσσονται ή να συνοδεύονται από άλλες, κοινωνικού χαρακτήρα, όπως πολιτικές για την προώθηση της ισότητας ευκαιριών και μεταχείρισης και για την καταπολέμηση των διακρίσεων. Τα αυξημένα ποσοστά εξωδικαστικής επίλυσης των υποθέσεων που άγονται ενώπιον της Επιθεώρησης Εργασίας αποδεικνύουν την επιτυχή διαμεσολάβηση των αρμοδίων επιθεωρητών, που εφαρμόζουν με τον πλέον πρόσφορο κατά περίπτωση τρόπο το ισχύον προστατευτικό πλαίσιο. Έτσι, όχι μόνο αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά βίαιες και παρενοχλητικές συμπεριφορές και εμποδίζεται η επανάληψή τους, αλλά και ενισχύεται η εμπέδωση νοοτροπίας πρόληψης τέτοιων φαινομένων. Η ανοχή ισούται με συνενοχή», τόνισε η ίδια.

Τον ζωτικό ρόλο που παίζουν τα τμήματα ανθρώπινου δυναμικού στη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και στην προστασία της σωματικής και ψυχικής τους υγείας στον εργασιακό χώρο, υπογράμμισε η Βίλλυ Νούλη, HR manager στη Μ. Αραμπατζής ΑΒΕΕ – Ελληνική Ζύμη(μέλος του ομίλου Vivartia)και πρόεδρος του παραρτήματος Βορείου Ελλάδος του ΣΔΑΔΕ. Όπως είπε, «ο νόμος αναδεικνύει τη σημασία της δημιουργίας υγιούς εργασιακού περιβάλλοντος και της αντιμετώπισης προβληματικών συμπεριφορών. Επιπλέον, ενθαρρύνει την ευαισθητοποίηση και την αλλαγή νοοτροπίας στις επιχειρήσεις. Η αποστολή του τμήματος ανθρώπινου δυναμικού είναι να παρέχει υποστήριξη στους εργαζομένους, προωθώντας τον νόμο και εξασφαλίζοντας ότι οι προβληματισμοί αντιμετωπίζονται με διαφάνεια και σεβασμό προς τους εργαζομένους. Ο συνδυασμός νομικής ρύθμισης και στήριξης των εργαζομένων συμβάλλει στην πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και της παρενόχλησης στον εργασιακό χώρο, προωθώντας ένα πιο υγιές και ασφαλές εργασιακό περιβάλλον».

Στην ανάγκη εκπαίδευσης των εργαζομένων σχετικά με τα φαινόμενα της βίας και παρενόχλησης στην εργασία και ιδιαίτερα εκείνων που καλούνται να διαχειριστούν και να διερευνήσουν αντίστοιχα περιστατικά, αναφέρθηκε ο Ι. Μαρκέτος, ιδρυτής και CEO της MRK Consulting, επισημαίνοντας την ανάγκη της δημιουργίας πρωτοκόλλων και μηχανισμών επιμέλειας και πρόληψης, αλλά και την ανάγκη προτεραιότητας ένταξης τέτοιων περιστατικών στην ατζέντα των διοικήσεων, γιατί σήμερα περισσότερο από ποτέ αποτελεί και μορφή επιχειρηματικού ρίσκου. Επίσης, υπογράμμισε τη σύνδεση του φαινομένου με την ενδοοικογενειακή βία και την ραγδαία αύξησή της και επισήμανε ότι όταν μία εταιρεία διαθέτει μηχανισμούς συμπερίληψης και ίσων ευκαιριών, τότε προστατεύει ουσιαστικά τους εργαζομένους της.

Στην ιδιαίτερη σημασία του ρόλου που μπορεί να διαδραματίσει η διοίκηση ενός οργανισμού αλλά και τη συμβολή των ίδιων των εργαζομένων στην καταπολέμηση του φαινομένου της βίας και παρενόχλησης, αναφέρθηκε ο Αβραάμ Καϊρέτογλου, Ψυχολόγος, ΜΒΑ, MSc, γραμματέας του ΜΚΣ No Mobbing at Work.

«Αν και η συμπερίληψη συζητείται πολύ τελευταία, στους εργασιακούς χώρους δεν της έχει αποδοθεί η δέουσα σημασία με την έννοια της ισότιμης συμμετοχής ατόμων κάθε κοινωνικής ομάδας στον εργασιακό τομέα, καθώς όσο αυτή δεν εξασφαλίζεται τρέφεται το τέρας της ανεργίας», υπογράμμισε ο Ευάγγελος Αυγουλάς, τυφλός δικηγόρος, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΔΣΑ, πρόεδρος ΑΜΚΕ Με Άλλα Μάτια, λέγοντας πως «αν οι αλλαγές στη νομοθεσία δεν συνοδεύονται από αλλαγές στην κοινωνική συνείδηση σχετικά με την αξία του διαφορετικού, θα παραμένουν ένα είδος μπαμπούλα, με τις εταιρείες να συμμορφώνονται φαινομενικά. Μόνο εφόσον βιωθεί ως ευκαιρία και όχι ως νομική υποχρέωση η πρόσληψη αναπήρων, θα μπορέσουν να γίνουν ορατά τα οφέλη μιας τέτοιας επιλογής. Είναι σημαντικό να αναδείξουμε καλές πρακτικές οι οποίες ενισχύουν τη συμπερίληψη, όπως είναι τα εκπαιδευτικά προγράμματα στα σχολεία σχετικά με την αναπηρία, την προσβασιμότητα, τη συμπερίληψη και τη μοναδικότητα. Ταυτόχρονα, χρειάζονται εκπαιδεύσεις σε εταιρικό επίπεδο για τη σωστή συμπερίληψη ανάπηρων πελατών και συνεργατών, τόσο σε επίπεδο δομικής προσβασιμότητας όσο και εν τω βάθει συμπερίληψης».