Οι νέοι εργαζόμενοι της Gen Z και η εργασία: η επίδρασή τους στα κριτήρια ESG

Οι αλλαγές που συντελούνται μετά την πανδημία Covid-19 διατυπώνονται μέσα από νέους όρους (νεολογισμούς) που κάνουν την εμφάνισή τους το τελευταίο διάστημα, αναδεικνύοντας την επιθυμία πολλών εργαζομένων να περιγράψουν αλλά και να αντιδράσουν σε νέες συνθήκες στην εργασία τους, ως απάντηση στο οικονομικό πλαίσιο. Η αντίδραση αυτή, καθώς συνδέεται με μια νέα γενιά εργαζόμενων, κυρίως την Generation Z, διατυπώνεται με νέες τάσεις και hashtags στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Novethic, είναι τα εξής “κινήματα”/ hashtags:

– #actyourwage ή αλλιώς “Πράξε (ανάλογα με) τον μισθό σου”: Πρόκειται για την ιδέα που διαφοροποιείται σε σχέση με την υπεραπόδοση και την υπερπαραγωγικότητα καθώς αρκετοί εργαζόμενοι σήμερα απαιτούν μια καλύτερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, ανάλογα με τον μισθό τους. Και αυτό είναι το όλο νόημα του κινήματος «πράξε τον μισθό σου», το οποίο θα μπορούσε να μεταφραστεί ως «πράξε σύμφωνα με τον μισθό σου». Η ιδέα της υπερωρίας χωρίς αμοιβή, της αποδοχής υπερφόρτωσης εργασίας ή ανταπόκρισης σε επαγγελματικά αιτήματα εκτός ωρών εργασίας, όταν ο καταβαλλόμενος μισθός δεν αντικατοπτρίζει την επένδυση. Κατά συνέπεια, σε αντίθεση με την «ήσυχη παραίτηση», η οποία δείχνει την επιθυμία να φύγει κάποιος από τη δουλειά, το «πράξε τον μισθό σου» δεν συνεπάγεται αποδέσμευση των εργαζομένων, αλλά μάλλον τους ενθαρρύνει να θέτουν όρια. Η τάση που έχει ιδιαίτερη απήχηση στο TikTok, με 596 εκατομμύρια προβολές.

-H εφαρμογή της οργής ή «Rage application»: Σε άρθρο της γερμανικής εφημερίδας Die Zeit που αναρτήθηκε από την Courrier international, ο ειδικός σε θέματα νεολαίας Simon Schnetzer υπογραμμίζει τις «νέες προσδοκίες» των εργαζομένων της Generation Z, που συγκλονίζονται από ένα πλήθος κρίσεων των οποίων το ψυχολογικό κόστος μεταφράζεται σε στρες και εργασιακή εξουθένωση. Αλλά αυτός δεν είναι ο μόνος παράγοντας. Εάν η έννοια της «εφαρμογής της οργής» δεν είναι νέα, το σημερινό πλαίσιο της αγοράς εργασίας θα εξηγούσε την άνοδό της. «Σήμερα, δεν έχουμε αγορά εργοδοτών, αλλά αγορά εργαζομένων. Υπάρχουν περισσότερες κενές θέσεις από εργάτες. Και οι νέοι το γνωρίζουν», υπογραμμίζει ο Simon Schnetzer. Η αντίδραση σε δύσκολες συνθήκες εργασίας, διαχείριση που προκαλεί άγχος, υποτιμημένους μισθού εκφράζεται από την υποβολή μαζικών αιτήσεων για προσφορές εργασίας σε σύντομο χρονικό διάστημα, με στόχο να φύγει κανείς από την εταιρεία όπου εργάζεται όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
– Απορρόφηση σταδιοδρομίας («career cushioning»): πρόκειται για τη διαμόρφωση εναλλακτικού σχεδίου καριέρας (πλάνο Β) μέσα από δικτύωση, εκπαίδευση, παρακολούθηση της αγοράς εργασίας αλλά πρώτα απ’ όλα έχει να κάνει Πάνω απ’ όλα, με την ανάπτυξη μιας στρατηγικής εξόδου, όσο είναι εργασιακά ενεργός. Η τάση έχει αποκτήσει δυναμική τους τελευταίους μήνες στις ΗΠΑ, καθώς οι εργαζόμενοι φοβούνται νέο κύμα απολύσεων ως απάντηση στην εντεινόμενη οικονομική αβεβαιότητα, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να γίνονται νευρικοί. Σύμφωνα με μελέτη της εταιρείας προσλήψεων Robert Walters που κοινοποιήθηκε στη διαχείριση People, πάνω από το ένα τρίτο των εργαζομένων που ερωτήθηκαν βρίσκονται σε αυτήν την κατάσταση, το 72% από αυτούς υποκινούνται από την «έλλειψη εργασιακής ασφάλειας».

– Δυσαρέσκεια ή “Resenteeism”: Oι εργαζόμενοι εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για τις συνθήκες εργασίας τους, τον μισθό τους ή τη διαχείρισή τους ωστόσο αδυνατούν να την εγκαταλείψουν για οικονομικούς λόγους. «Οι εργαζόμενοι που αισθάνονται υποτιμημένοι και ανησυχούν για το μέλλον τους δεν θα είναι ποτέ ευχαριστημένοι στη δουλειά τους και η αύξηση της δυσαρέσκειας δεν είναι απροσδόκητη», παρατηρεί η RotaCloud, εταιρεία που ειδικεύεται στη διαχείριση προσωπικού εξηγώντας την παραπάνω τάση. Σύμφωνα δε, με μελέτη που διεξήχθη από την εταιρεία HeyTeam, το 56% των υπολοίπων εργαζομένων υποφέρει από αυξημένο φόρτο εργασίας και το 31% από επιδείνωση της ψυχικής ή σωματικής τους υγείας.

-Γρήγορη έξοδος ή “quick quitting”: Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από το LinkedIn τον Σεπτέμβριο του 2022 καταδεικνύει αυτήν την τάση ως ιδιαίτερα σημαντική, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι εργαζόμενοι εγκαταλείπουν σε διάστημα μικρότερο του ενός χρόνου την εργασία τους. Μάλιστα σύμφωνα με την ίδια μελέτη, το ποσοστό θητείας κάτω του ενός έτους σημείωσε απότομη αύξηση πέρυσι. Η τεχνολογία, τα μέσα ενημέρωσης, ακόμη και τα δημιουργικά επαγγέλματα είναι από τους τομείς που επηρεάζονται περισσότερο. Μεταξύ των πολλαπλών λόγων που δίνονται για να εξηγηθεί αυτό το φαινόμενο, ξεχωρίζει ιδιαίτερα η επιστροφή στο γραφείο, καθώς η τηλεργασία έχει γίνει σημαντική προϋπόθεση για πολλούς εργαζόμενους.

Και αν στις παραπάνω “τάσεις” διακρίνει κανείς το αίσθημα της δυσαρέσκειας από την πλευρά των νέων εργαζόμενων, παράλληλα, η ισχυρή δέσμευση των επιχειρήσεων στα κριτήρια ESG είναι ζωτικής σημασίας για τους εργαζόμενους της Gen Z. Οι ισχυρές περιβαλλοντικές, κοινωνικές δεσμεύσεις και δεσμεύσεις διακυβέρνησης (ESG) είναι πιο σημαντικές για τους εργαζόμενους της Generation Z σε σχέση με τις αποδοχές, καθώς αντιμετωπίζουν μια αυξανόμενη «περιβαλλοντική» επιβάρυνση για την υγεία.
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τη διεθνή εταιρεία υγειονομικής περίθαλψης Bupa, το 68% των εργαζομένων της Gen Z ανησυχούν για περιβαλλοντικά ζητήματα – περισσότερο από κάθε άλλη γενιά – ενώ το 63% αισθάνεται το βάρος της κλιματικής αλλαγής στους ώμους του. Επιπλέον, το 64% δηλώνει ότι είναι σημαντικό οι εργοδότες να ενεργούν σε περιβαλλοντικά ζητήματα, καθώς η έλλειψη δράσης επηρεάζει την ψυχική ευημερία δύο στους πέντε εργαζόμενους ηλικίας 18 έως 22 ετών.
Επίσης, η Generation Z είναι έτοιμη να δώσει προτεραιότητα στην ψυχική της υγεία σε σχέση με την αποκλειστική έμφαση στις οικονομικές αποδοχές , με το 31% να δηλώνει ότι θα απορρίψει ρόλους σε εταιρείες με φτωχά διαπιστευτήρια ESG. Το πιο σημαντικό είναι ότι το 54% θα ήταν πρόθυμο να κάνει περικοπή μισθού για να εργαστεί σε μια επιχείρηση που αντανακλά την ηθική τους, θυσιάζοντας κατά μέσο όρο περισσότερο από το ένα τέταρτο (27%) του μισθού τους.